Od czego zacząć naukę programowania?

Na początku oczywiście jest chaos. Programowania można się mimo to naprawdę nauczyć niemalże od zera. Osoby, które mają już podstawową wiedzę lub interesują się tym zagadnieniem oczywiście zyskują nieco na starcie. Nie oznacza to jednak, że programowania nie da się nauczyć, nawet jeśli wszystkie wcześniejsze doświadczenia dotyczyły zupełnie innego tematu.

Trzeba tylko znaleźć optymalny sposób na naukę, dopasowany do indywidualnych predyspozycji i możliwości.

Jakimi opcjami dysponujemy? Osoby zainteresowane programowaniem mogą zdecydować się na:

• studia informatyczne,

• samokształcenie,

• kursy kierunkowe.

Każde z rozwiązań przynosi równocześnie szereg korzyści oraz ograniczeń. Warto jednak rozważyć wszystkie ścieżki i wybrać tę najwłaściwszą. Czym się różnią między sobą?

Studiowanie informatyki to opcja dla osób, które pragną wnikliwie zgłębić temat i zdobyć wiedzę o bardzo szerokim zakresie. Jest to kierunek dla osób potrzebujących w swoim zawodowym rozwoju dyplomu uczelni wyższej, co niekiedy bywa wymaganiem ze strony potencjalnego pracodawcy lub stanowi kartę przetargową przy negocjowaniu lepszych warunków pracy.

Wadą studiów jest długi czas, który trzeba poświęcić na zdobycie wiedzy oraz stopnia naukowego. Ponadto często trzeba uczyć się mocno zróżnicowanych tematów, z których spora część niekoniecznie zawiera się w interesującym nas bezpośrednio temacie. Dodatkowo często studia stawiają głównie na wiedzę teoretyczną. Trzeba zatem uzupełnić je jeszcze o aspekt praktyczny, na przykład podczas stażów zawodowych.

Drugim rozwiązaniem jest samokształcenie. To sposób na naukę programowania dla osób o silnej dyscyplinie własnej. Mogą poświęcać czas na naukę, gdy akurat mają wolną chwilę lub ochotę. Samokształcenie pozwala na uczenie się dokładnie tego tematu, na którym nam zależy. Istnieje szereg specjalistycznych książek lub materiałów video w Internecie. przy ich pomocy udaje się naprawdę dobrze zgłębić temat. W tym przypadku otrzymujemy również głównie wiedzę teoretyczną. Praktyka bywa mocno ograniczona, przede wszystkim dlatego, że nie mamy dodatkowego wsparcia oraz osoby, która pokierowałaby naszymi krokami lub zaoferowała wsparcie. Jest to zatem rozwiązanie dla osób o sporej determinacji.

Na koniec pozostawiliśmy kursy programowania. Stanowią one połączenie studiów z nauką samodzielną. Często koncentrują się na wąskich tematach, dzięki czemu pozwalają na poznanie konkretnego zagadnienia i naukę pod okiem nauczyciela, służącego wsparciem i weryfikującego postępy. Dodatkowo dostaje się dostęp do wiedzy teoretycznej, którą następnie można samodzielnie pogłębiać. Jeżeli jednak zależy nam na szerszym spojrzeniu, bogatym programie oraz szeregu zróżnicowanych zagadnień, możemy się mocno rozczarować.

Jak rozpocząć karierę programisty?

Programistą tak naprawdę można zostać w każdym wieku. Trzeba mieć jednak otwarty umysł, determinację oraz chęć do nieustannego uczenia się. Informatyka to bowiem branża, która nieustannie, dynamicznie się zmienia. Przez to język, którego uczymy się na początku naszej edukacji, po kilku latach w zawodzie programisty może być już przestarzały. Na jego miejsce pojawiają się nowe rozwiązania, dające szansę na zdecydowanie większą optymalizację kodu.

Nauka podstaw programowania zajmuje około 400 godzin – może to trwać rok, dwa lub kilka miesięcy. Wszystko zależy od chęci oraz wybranego sposobu pozyskiwania wiedzy. Po tym czasie jesteśmy przygotowani do tworzenia pierwszych programów o niezbyt zaawansowanym stopniu skomplikowania. Jest to jednak wystarczająca wiedza, aby ubiegać się o stanowisko junior developera, które najczęściej piastuje się przez około 2 lata. Zadaniem młodszych specjalistów jest dalsza nauka oraz wykonywanie prostych zadań pod okiem bardziej doświadczonych pracowników.

Drugim krokiem w karierze jest developer, czyli samodzielny programista. Do jego obowiązków należy praca przy projektach. Ten okres trwa zazwyczaj przez około 5 lat.

Następnie można zostać senior developerem, czyli programistą z wieloletnim doświadczeniem, który potrafi przygotowywać własne rozwiązania, ma wielkie doświadczenie w analizowaniu i tworzeniu kodu.

Programista – zawód przyszłości?

Zapotrzebowanie na programistów jest naprawdę spore. Trudno się zatem dziwić, że jest to ścieżka rozważana przez wielu młodych ludzi. Wybierają ją osoby o sporych ambicjach, chęci nieustannego, zawodowego edukowania się oraz poszerzania horyzontów. Dzięki tym cechom można w tej profesji odnieść prawdziwy sukces.

***

Chcesz dowiedzieć się więcej o tym, jak zostać dobrym programistą? Wejdź na stronę: https://horyzont.eu/ i zapoznaj się z szeregiem praktycznych informacji.