Trudno policzyć, ilu uczniów „budowlanki” wychowała w przeciągu półwiecza Bogumiła Słomczyńska. Jedno jest pewne, wszyscy ją doskonale pamiętają, są wdzięczni za to, że budziła w nich miłość do literatury, sztuki i filmu. Podczas spotkania z okazji jubileuszu 50-lecia, na którym tłumnie się zjawili, wszyscy zgodnie twierdzili, że nadal emanuje ciepłem, dobrą energią i nieskazitelną elegancją.

- Mogę sobie życzyć, aby wszyscy tak trafili, jak ja, do pani profesor, bo po jej naukach skończyłem Technikum Górnicze w Lubinie i zdałem maturę na czwórkę. Podstawy zdobyłem tu, dzięki pani Bogusi. Potrafiła nas mobilizować do nauki. Kazała nam bardzo dużo czytać i wtedy może nam się to nie do końca podobało, ale później okazywało się, że tylko dzięki temu nie mieliśmy problemów z językiem polskim, bo byliśmy nieźle oczytani – wspominał Mieczysław Majstrowicz, absolwent zasadniczej szkoły zawodowej, rocznika 1968-1972.

Wychowankiem Bogumiły Słomczyńskiej jest także Tomasz Adamowski, nauczyciel i filmoznawca. Nie tylko uczyła go miłości do jeżyka, była też jego wychowawczynią.

- To kobieta, która mnie odkryła. Odkryła we mnie humanistę, to dziwne, szkoła budowlana, a kształcąca humanistów. Byłem jednym z tych, którym zaszczepiła miłość do teatru, filmu, literatury, do pracy z młodzieżą. Poniekąd też dzięki niej zostałem nauczycielem i w ten sposób się realizowałem i starałem się podobnie jak ona wszczepiać w młodych chęć rozwoju i odkrywania siebie, szukać perełek, talentów i je kształtować. Jej dom był zawsze dla nas otwarty, mogliśmy do niej przychodzić, co było nie do pomyślenia, że uczniowie siedzą w domu u nauczyciela i gadają o różnych rzeczach. Wyjeżdżaliśmy do Wrocławia do teatru, ja miałem epizod gdański, przez try lata wyjeżdżaliśmy na konkurs wiedzy o filmie i tam przez tydzień chłonęliśmy filmy. Startowaliśmy z kolegą do konkursu i zawsze znajdowaliśmy się w finale. Tam moja pasja filmowa w pełni rozkwitła właśnie dzięki Bogusi – opowiadał Tomasz Adamowski.

Na spotkaniu zjawił się też Sławomir Mateja, absolwent „budowlanki”, polonista z wykształcenia, obecnie wieloletni dyrektor Zespołu Szkół Integracyjnych im. Piastów Śląskich.

- Myślę, że w dużej mierze kontakt z panią Bogusią przyczynił się do tego, że po „budowlance” na polonistykę się zdecydowałem. Co ciekawe, de facto nie uczyła mnie. Pracowałem z nią w kołach teatralnych, klubie „1112” i ta współpraca, obcowanie z taką osobowością spowodowało, że zostałem polonistą. To osoba, która myślę, do dzisiaj zaraża uczniów swoją pasją, swoim oddaniem. Zajęcia, które prowadziła, nigdy nie były, jak mówi dzisiaj młodzież, „robione po łebkach”. Czuliśmy więc, że jesteśmy ważni, a dzięki temu angażowaliśmy się we wszystko, co proponowała. Przez wszystkie lata swojej pracy nie pozwoliła sobie na powiedzenie „stop”, „zwalniam” albo to mnie już nie obchodzi”. Szacunek osób, które się tu pojawiły, dowodzą, że to wielka osoba, zasługująca na to, żeby cały czas podkreślać jej wspaniałą pracę, dla trudno powiedzieć, którego pokolenia młodzieży – wspominał i podkreślał Sławomir Mateja.

Wśród byłych uczniów Bogusi Słomczyńskiej jest Piotr Żabicki, który obecnie zasiada z nią w radzie miejskiej, Jacek Kiełb, wiceprezes ARLEG-u, Marzena Kipiel-Sztuka, aktorka, odtwórczyni Halinki Kiepskiej w „Świecie według Kiepskich” i Robert Więckiewicz, jeden z najpopularniejszych polskich aktorów, który wprost z samolotu z Izraela pojawił się na spotkaniu ze swoją ukochaną panią profesor.

Każdego uściskała, ucałowała i, co wzbudziło największy podziw, powitała po imieniu.

- Jestem bardzo wzruszona i naprawdę zaskoczona swoją pamięcią, wszystkich ich poznaję, choć na pewno wydorośleli i się zmienili. Bardzo się cieszę, bo to moje dzieci i dzisiaj dostarczyli mi tak wielu wzruszeń, że nie mam wątpliwości, że warto było i nadal warto ich wszystkich uczyć – powiedziała wzruszona jubilatka.