Prototyp śluzy powstał w czerwcu 2020 roku. Pomysł na jej zbudowanie narodził się po rozmowie z płk. dr. n. med. Robertem Włodarskim, anestezjologiem i zastępcą ds. lecznictwa Komendanta 10. Wojskowego Szpitala Klinicznego w Bydgoszczy. Zwrócił on uwagę na  problem skutecznej izolacji pacjentów z COVID-19 zwłaszcza w placówkach i na oddziałach do tego nie przystosowanych.

Naukowcy z Politechniki Wrocławskiej stanęli więc przed wyzwaniem zbudowania śluzy do szybkiego montażu, która zapewniłaby personelowi medycznemu lepszą ochronę niż na przykład alternatywnie stosowane kurtyny paskowe, była przy tym tania, koszto zamyka się w kwocie około 3 tys. zł, i łatwa w dezynfekcji.

-Zdecydowaliśmy się na konstrukcję z popularnych w przemyśle aluminiowych profili rowkowych zabudowaną ścianami z poliwęglanu komorowego przy użyciu taśmy dwustronnej - dedykowanej do łączenia tego typu materiałów – tłumaczy dr inż. Gustaw Sierzputowski z Katedry Inżynierii Pojazdów na Wydziale Mechanicznym Pwr.

-Wszystkie te elementy są bardzo łatwo i szybko dostępne, a sposób ich łączenia umożliwia dopasowanie do nierównych ścian i podłogi – dodaje.
 
Do montażu wystarczają najprostsze narzędzia. Są to dwa klucze imbusowe i nożyk do tapet. Pierwszy wariant śluzy był kabiną przymocowaną do ościeżnicy drzwi do sali chorych.

– Okazało się jednak, że wiele szpitali potrzebuje oddzielenia całego korytarza lub modułu na swoich oddziałach. Stworzyliśmy więc kolejne warianty śluz. Ich złożenie zajmuje jedynie kilka godzin i o to nam też chodziło przy projektowaniu – wyjaśnia dr inż. Gustaw Sierzputowski.

Pierwsza śluza stanęła w szpitalu w Legnicy i konieczne okazało się wprowadzenie kilku poprawek. Powiększono drzwi, żeby umożliwić transport łóżek szpitalnych oraz usunięto wszystkie poprzeczki w podłodze.

Analizę skuteczności konstrukcji wykonywała mgr Justyna Molska z Katedry Inżynierii Pojazdów, która rozpylała bioaerozol testowy po jednej stronie śluzy sprawdzając redukcję liczby bakterii testowych na poszczególnych etapach przechodzenia przez śluzę oraz poza pomieszczeniem.

– Rozwiązanie w Legnicy wykazało redukcję bioaerozolu testowego o ponad 87 procent, a przy braku śluzy, redukcja ta wynosiła zaledwie niecałe 12 procent – zaznacza naukowiec.
 
Dzięki współpracy z Uniwersyteckim Szpitalem Klinicznym, kolejne cztery śluzy zamontowano już także w placówce przy ul. Borowskiej we Wrocławiu. W tym wypadku ich wymiary również zostały dostosowane do potrzeb placówki, a śluza ma tam formę jednokomorową.
 
Przy projektowaniu i budowie śluz naukowcy uzyskali pomoc od firm Neosysteme, TKM Projekt oraz J.J. Czech. Wszystkie etapy prac konsultowano z mikrobiologiem 10. Wojskowego Szpitala Klinicznego w Bydgoszczy, w którym hospitalizowani są pacjenci z COVID-19 oraz z innymi alarmowymi drobnoustrojami.